Når u Mor rule på kjykken!

An far sko ein tur ud - mitt onna middagslagingå! Å der sto eg heilt aleina me 8 kåttelattar, ris, bernesaus å salat å sånt. Jaja, bare te å bretta opp armane det å gje gass tenkte eg. For mad må me jo ha..
Kottisane va steinhare så de fekk ein tur i mikroen! (glømde de du der så egentlig va de meste ferigge i mikroen) Men eg sko ha sprøe skorper så eg heiv de inni steigeovnen. Gufte opp ovnen (sko jo gå i ein sinnsyge fart) å satte meg ner for å lesa litt i aviså.
Mens eg satt der blei dorr jysla skodditte rondt meg, lokta brent kjød å greier.
Slenge auene bort te komfyren å ser flammar! Flammar så stikke du!
Ka i hekkan for det jynå jernen! Skjer?!!
Heiv den gamle skrotten ronnt, og fekk opp steigeovnsdørå i ein fygane fart!
Alarmen hylte – eg hylte – kattane for vegg i mydlå! Å der sto littla meg…
Steigebrette me gjynåbrennte kottisar for rett ud – opp i oppvaskkommen – å der låg de.

Verre va de me flammane – kossen sko eg slokka de liksom! Eg kvele driden tenkte eg – å som sagt så jort, heiv ein grydeklud oppå! Heldigvis brant an ikje opp å flammane slokna de.
Maen kom jem å ante fre å ingen fare!
An fekk kjekt – ”harrepitter du kan jo ikje stikka du når du ska laga mad” sa eg te an! Går ikje an!